Stel: Je woont in een leuke buurt. Met allemaal leuke mensen. In leuke huizen, veel groen, kindvriendelijk en met een betaalbare huurprijs. Iedereen is tevreden en de woningbouwvereniging die de huizen in de buurt beheert is de kwaadste niet. Klachten en eventuele reparaties worden in alle redelijkheid behandeld en uitgevoerd. De bewoners hebben inspraak over hun woonwensen zoals in een democratie gebruikelijk is, kortom er is weinig aan de hand.
Maar op één punt loopt het toch niet zo soepel. En dat is zo langzamerhand een lang slepende kwestie geworden waarin de gemoederen hoog kunnen oplopen en meningen en feiten door elkaar heen zijn gaan lopen.
Wat is er aan de hand? Zo halverwege jaren zeventig, toen de huizen in het buurtje opgeleverd werden, heeft de woningbouwvereniging in elk huis een – destijds – moderne verwarmingsketel geplaatst. Het was de tijd van de technologische en economische vooruitgang. In een voor iedereen gunstige deal kreeg een op verwarmingstechniek erkende firma, laten we deze voor het gemak Ketel&Co noemen, de opdracht alle ketels te plaatsen, inclusief een langlopend onderhoudscontract. Niets aan de hand. Iedereen tevreden, de energiekosten waren ook nog eens gunstig voor de bewoners. Echter, in de loop der jaren, verouderden die verwarmingsketels. Bovendien kwamen er alternatieve manieren om de huizen lekker warm te houden. De verwarmingsketels begonnen te kraken onder hun eigen gewicht en vertoonden steeds meer gebreken. Die, het moet gezegd worden, keer op keer gerepareerd werden. Maar jonger werden die ketels er niet op en onder de bewoners ontstond steeds meer ontevredenheid over ‘die ouwe dingen’. In steeds meer huizen moesten steeds vaker steeds meer ketels die haperden en gevaarlijker werden opgelapt worden.
Maar toch. De woningbouwvereniging was de beroerdste niet en liet op een gegeven moment overal koolmonoxidemeters in de huizen plaatsen omdat de mensen zich onveilig begonnen te voelen. Veel bewoners waren daar weer voor een tijdje tevreden mee. Ze hadden het gevoel weer veilig te kunnen slapen. Maar een paar buurtbewoners, die meer verstand van technische zaken bezaten, bleven toch vragen stellen. Waarom dat oplappen van de verouderde ketels toch? Waarom geen nieuwe ketels plaatsen? Of op zonne-energie overstappen? In de ogen van de woningbouwvereniging vervelende mensen met vervelende vragen die afgescheept moesten worden. De directie van de woningbouwvereniging had hier eigenlijk geen zin in, maar om de lieve vrede in de buurt te bewaren werden er veiligheidscommissies in het leven geroepen, veiligheidscontroles uitgevoerd, verscherpt toezicht ingesteld en pr-campagnes uitgestippeld om de mensen het zwijgen op te leggen.
Helaas ging er steeds vaker en steeds meer kapot aan de ketels, zoals dat wel vaker gebeurt bij oude en versleten technische apparaten. Met als gevolg: de woningbouwvereniging moest steeds vaker uitleggen dat er niets aan de hand is en dat alle ketels dusdanig gecontroleerd worden dat iedereen veilig kan blijven slapen. Ondertussen werd tot verbazing van vele bewoners het contract met Ketel&Co met meer dan 10 jaar verlengd. Waarmee Ketel&Co zijn financiële toekomst verzekerd zag en waardoor de woningbouwvereniging nog geld in de kas overhoudt ook. Wederom een prima deal. Directieleden van Ketel&Co, het zal niet verbazen, staan dan ook inmiddels op zeer goede voet met directieleden van de woningbouwvereniging.
Om de zoveel tijd kwamen er rapporten en conclusies van de commissies en veiligheidscontroleurs dat er toch werkelijk niets aan de hand is met de ketels. Ja, ze zijn verouderd, maar voldoen nog prima. En die gebreken? Die worden toch netjes gerepareerd. Telkens weer opnieuw. Neen, de veiligheid in de buurt is absoluut gewaarborgd. Echte kennis over de technologie en werking van die ketels is specialistenwerk. Daarom moeten we Ketel&Co en die veiligheidscontroleurs maar op hun blauwe ogen geloven. En trouwens, zo werd gewaarschuwd, als die ketels vervangen gaan worden, dan gaan de energiekosten voor de mensen flink omhoog.
De stemming in de buurt werd er echter niet beter op. Het wantrouwen bleef groeien, zeker toen ook bleek dat er verschillende belangen door elkaar liepen. Veiligheidscontroleurs bleken in het verleden directeur van Ketel&Co te zijn geweest. En een van de commissies die moet waken over de veiligheid vertegenwoordigt de belangen van de verwarmingsketelindustrie. Maar dat is juist omdat die mensen zoveel weten over de techniek van verwarmingsketels. Niets aan de hand. Dit zijn goede mensen die te vertrouwen zijn, aldus de woningbouwvereniging, die zich echter steeds meer in het nauw gedreven voelde worden omdat er steeds meer buurtbewoners vragen gingen stellen en geen genoegen meer nemen met dezelfde antwoorden die ze al jarenlang krijgen…
Maar goed, het is nu bedtijd. Ga maar lekker slapen en morgen gezond weer op.
Wordt vervolgd.
Aanstaande zondag 22 mei vindt er in Maastricht een demonstratie plaats tegen het openhouden van de kerncentrale in Tihange. Om 14.00 uur zullen de demonstranten zich verzamelen op Plein 1992. Einde van de betoging is gepland om 15.30 uur op de Markt.
door Peter Kroon