Zodra de eerste sneeuwvlokjes vallen trekken de gladheidsbestrijders er massaal op uit om te gaan strooien. Ieder jaar wordt er meer en meer gestrooid, maar wegen de negatieve gevolgen van het uitbundige strooien niet zwaarder dan schone wegen.
De grote vraag is of alles moet wijken voor een beetje extra veiligheid? Want er zitten veel nadelen aan het strooizout. Bij die negatieve gevolgen van strooizout zijn we geneigd om in eerste instantie aan onze auto te denken, het is immers slecht voor de carrosserie. Het milieu heeft echter ook te lijden onder al die tonnen pekel die over de weg worden uitgestrooid.
Gepekeld
Wie over gestrooide wegen rijdt weet dat pekel heel slecht is voor de auto. Het spul treedt namelijk op als een soort katalysator waardoor metalen sneller kunnen gaan roesten. Het zout kan zich bovendien door de laklaag van de auto heen vreten. De oplossing? Niet rijden of meteen na de rit afspoelen met koud(!) water. Warm water kan de situatie namelijk verergeren. Wie in een oudere auto rijdt loopt extra gevaar omdat vroeger het metaal nog niet goed werd bewerkt. Vooral met auto’s uit mediterrane landen werd geen rekening gehouden met de weersomstandigheden in Noord-Europa.
Natuur
Er zal altijd een deel van het strooizout opspatten door passerend verkeer, hoe nauwkeurig het goedje ook op de weg wordt gestrooid. Bomen en planten die in aanraking komen met strooizout hebben er behoorlijk onder te lijden. Bijkomende omstandigheden (droge zomers bijvoorbeeld) maken dat een boom door toedoen van strooizout kan komen te overlijden. Ook bomen die ‘s winters geen bladeren hebben, worden getroffen door de zoutnevel. Als het zout op de knoppen komt, leidt dat tot vochtonttrekking, waardoor de bladeren kunnen verdorren voordat ze uit de knop komen. Of de bladeren komen nog wel uit, maar met een gele of bruine bladrand. Meer daarover lees je op groen7.nl.
Water
Stervende bomen/planten zijn nog maar een deel van de gevolgen, want het zout komt ook in grond- en oppervlaktewater terecht. Op het eerste gezicht niet zo’n probleem, voor het milieu des te meer. Het rapport Gladheidbestrijding en waterkwaliteit, een verkenning naar de gevolgen van het gebruik van strooizout voor grond- en oppervlaktewater. Dit rapport werd in 2004 geschreven door de Universiteit Wageningen. Zout wordt na het strooien verspreid door smeltwater, passerend verkeer, de wind en tal van andere factoren. Uiteindelijk komt het goedje deels terecht bij de waterzuiveringsinstallaties. Een deel wordt echter opgenomen in het grondwater en volgens onderzoek kan het daar tot anderhalf jaar blijven zitten. Aangezien er elk jaar flink gestrooid wordt, neemt dat alleen maar toe.
Alternatieven
Er zijn alternatieve oplossingen, zoals verwarmde wegen. Men verwacht dat de exploitatiekosten van zulke wegen lager zullen uitvallen dan bij ieder jaar rijkelijk strooien. Is het niet handiger, zuiniger en duurzamer om gewoon zelf een beetje op te letten als je zo nodig de weg op moet?