Het Radiumterrein ziet er leeg, verlaten en enigszins desolaat uit als we Sander van der Sluis spreken. De organisator van Scenes Connected staat in de hoogste versnelling. Dit weekeinde (24, 25 en 26 juni) is het alweer de 6de editie van zijn festival. Hoewel hij zelf niet – meer – over festival spreekt. ,,Neen, het wordt dit jaar anders. Compacter, strakker en met een duidelijkere programmering. Ik noem het nu een Artsy Fest. Dat dekt de lading beter. Al doende leert men”, zegt Sander, terwijl hij aan de telefoon een leverancier ertoe probeert over te halen dat hij de spullen toch echt in de ochtend geleverd moet hebben. ,,Want ik moet ook mijn kinderen van school halen en anders gooien ze die spullen aan de ingang neer en kan ik zelf zonder heftruck alles op zijn plaats gaan brengen.”
Door schade en schande wijs worden. Sander van der Sluis (46) weet er alles van. Geboren en getogen in de Oostelijke Mijnstreek, zoekende in zijn pubertijd en adolescentie naar wat hij nu met zijn leven wilde en hoe dat tot stand te brengen, was hij begin jaren negentig één van de grondleggers van het vermaarde Extrema. Het eerste echte dancefestival in Nederland, dat binnen no time een doorslaand succes werd. Daarna volgde een periode van bezinning ( …is dit het nou wat ik wil…) en herbezinning. Om uiteindelijk, inmiddels met vrouw en kinderen, in Maastricht terecht te komen. Een culturele ondernemer pur sang. Het is niet de zakelijke kant die hem het meest aanspreekt, maar gewoon doen wat hij het leukste vind. En dat is voor Sander het organiseren van alternatieve culturele evenementen. ,,Cultureel ondernemer…klinkt goed, maar je zou het ook naïeve hippie kunnen noemen”, lacht hij.
Crowd sourcing
Als eerste in Nederland begon hij zes jaar geleden met een crowd sourcing festival, dat de passende naam Scenes Connected meekreeg. Een idee dat al binnen enkele jaren werd overgenomen door andere evenementenorganisatoren in het land. Scenes Connected beleefde haar premiere langs de Maas net buiten Maastricht en reisde via het oude Sfhinxsterrein naar het Radiumterrein aan de Cabergerweg. De eerste jaren waren jaren van tegenslag (het slechte weer), onbegrip bij een groot gedeelte van de plaatselijke bevolking en de gemeentelijke ambtenarij en politiek en jaren van hard werken en doorzetten. ,,Ik ben niet iemand die snel opgeeft. Het feit dat we de laatste 2 jaar geen geld meer hoeven bij te leggen, is voor mij reden om gewoon door te gaan. Doorploeteren is het devies, want wie weet…alles kan zomaar omdraaien en dan verdien je plotseling je brood ermee. Kijk, ik geloof hierin. Ik ben cultureel geëngageerd en een aanhouder. Ik weiger te geloven dat dit soort festivals niet in Maastricht aanslaan. Er is hier een harde cultureel alternatieve kern, maar ook andere Maastrichtenaren moeten hier toch van houden. Er zijn 12.000 studenten in Maastricht en er is geen nachtleven. Wat is dat? Maastricht loopt Culturele Hoofdstad Europa mis en wat gebeurt er vervolgens: dan worden we maar Fashion Hoofdstad of zoiets. Dat bestaat toch niet dat ze daar mee komen aanzetten. Er is toch wel iets beters te verzinnen met al die knowhow en investeringen die gedaan zijn. Mooie plannen genoeg op het gemeentehuis, maar o wee als er iets van de grond moet komen. Ik ontvang geen subsidie of niks, maar ik heb wel het idee dat ik bezig ben de culturele agenda van de stad in te vullen. Dat valt toch niet te rijmen.”
Stroom
Sander van der Sluis kan zich oprecht opwinden over de laksheid en vaak tegenwerking die hij ondervindt binnen het gemeentehuis. ,,Scenes Connected moet stroom krijgen van het gebouw hier aanpalend. Dat moet je dan aanvragen bij de gemeente en dan komen een paar mannetjes kijken. Die zeggen dan dat er een gat moet komen in de muur van dat gebouw voor de stroomkabels. Prima. Maar daar heb je dus een vergunning voor nodig en die moet door de hele ambtelijke molen. Voor je het weet is je festival voorbij. Terwijl ik denk, kom op jongens met een flinke boor heb je dat gat in een half uur gefikst.” Het typeert de geest van Sander van der Sluis. Een voortvarende culturele ondernemer. Of toch die naïeve hippie die te hoop loopt tegen de ambtelijke mentaliteit en het provincialisme? ,,Ik wil niet negatief zijn. Ben ik ook niet. Maar ik ben wel een realist en zeg waar het op staat in de hoop dat er beweging komt.”
Liefde
,,Weet je”, zegt Sander, ,,er zijn hier bij Scenes Connected zoveel mensen die met zoveel liefde meewerken en meedoen, ons steunen. Daar put ik energie uit. We hebben nu alweer aanmeldingen van mensen die in 2017 willen meedoen. Geld is echt niet alles, integendeel. Extrema was fantastisch totdat het grote geld begon binnen te komen. Zo zie je maar.” Passie en liefde. En vernieuwing. Dat zijn de woorden die beter bij Sander passen. ,,Het is een genetisch ding. Ik wil iets organiseren. Al toen ik nog heel jong was en naar Monsters of Rock ging wist ik: zoiets wil ik ook op poten zetten. Het leven is anders maar saai. Je moet toch doen wat je het leukste vindt.”
Sander is dit jaar vooral benieuwd – buiten het hopen op goed weer – hoe het nieuwe concept van Scenes Connected aanslaat. ,,Zoals gezegd is het compacter en duidelijker. Het programma gaat van soul en funk op vrijdagavond naar echte dance op zaterdag en zondag wordt een speciale familiedag. Zaterdag moet een topavond worden met internationaal toonaangevende DJ’s als Isis en Lucien Foort. Als ik dan in een volle tent sta en ik zie het publiek uit zijn dak gaan, dan kan ik genieten. Daar doe ik het voor. Dat is mijn voldoening”, aldus Sander van der Sluis.
door Peter Kroon
Onderstaande fotoreportage door Sem Shayne geeft een impressie van een ‘leeg’ festivalterrein in opbouw.
Voor meer informatie over het programma van Scenes Connected zie: www.scenesconnected.eu