Zondagmiddag in de Stenenbrug. Voor de deur van Jack&Lubina. Twee muzikanten. Eén met een wasbord en één met een gitaar. De zon schijnt. Het volle terras en de drukke straat worden meegezogen door het enthousiasme van de muzikanten. Mensen dansen spontaan op straat op het ritme van een soort bluegrass. Daarna: een spetterende uitvoering van Wake Up Little Suzy en toen hield niemand het meer stil. Plotseling rolt luide swingmuziek van een big band die voor de Belsj in de Pieterstraat speelt de Stenenbrug in. Eén van de muzikanten zegt lachend: ik denk dat we overspeeld worden. Maar onder luide aanmoedigingen van het publiek moeten ze doorspelen. En zo ontstaat een muzikale kakafonie die wonderlijk genoeg alleen maar de sfeer in de straat verhoogt.
Neen, dit is niet Mardi Gras, het befaamde carnaval in New Orleans, maar gewoon het Jekerkwartier in Maastricht. Tijdens JekerJazzArtLive, het tweedaagse muziek- en kunstfestival afgelopen weekeinde, leek alles te kloppen. Sterker nog, alles klopte, vooral op zondag. Topdrukte, mede door het prachtige weer, en een weergaloze sfeer. Van het Onze Lieve Vrouweplein tot aan café de Pieter. In een lang lint waren de optredens van bands en muzikanten verdeeld. Je liep als het ware de ene muziek uit en de andere weer in. Folk, blues, swing, jazz en funk. Uitsluitend blijde gezichten. Gezellig, dat zou het woord kunnen zijn, maar dat dekt bij lange na de lading niet. Het was veel meer dan dat. Het was een samenzijn van een grote menigte mensen met hetzelfde doel: je vermaken met goede muziek, kunst en met elkaar.
Identiteit
Hoezo security? Hoezo plastic glazen? Hoezo zogenaamde veiligheidsmaatregelen? Dit alles schijnt tegenwoordig bij elk festival of feest te horen. JekerJazzArtLive bewees het tegendeel. Ook de bijna onopgemerkte aanwezigheid van een zichtbaar genietende burgemeester Annemarie Penn liet zien dat het een straatfeest voor iedereen was. De burgemeester ging volkomen op in de menigte. Hoofdorganisator van JekerJazzArtLive, Giel Coenen, zei onlangs dat hij er trots op is dat het festival zo laagdrempelig en ongedwongen is. Voor het volk, door het volk. Van bankdirecteur tot bouwvakker, alles liep door elkaar heen in de straten van het Jekerkwartier.
JekerJazzArtLive is een sympathiek evenement. Eerlijk en oprecht. Men is niet op je geld uit. De organisatie bestaat stuk voor stuk uit liefhebbers. Mensen met een hart voor muziek en kunst. Cultuurliefhebbers in de ware zin van het woord. Geen pretentieus gedoe, maar wel artistiek verantwoord. Lekker volks, maar met die typische Maastrichtse lichtheid zonder aan kwaliteit in te boeten. Dat is de kracht van JekerJazzArtLive. En daarom zijn dit soort festivals en evenementen – waaronder ook bijvoorbeeld Bruis en de KunstTour – zo belangrijk voor Maastricht. Zij vormen het fundament en het cement van de culturele identiteit van de stad.
door Peter Kroon
Fotografe Jeannine Olivier maakte onderstaande sfeerreportage van twee dagen JekerJazzArtLive:
