De gemeente zal de komende jaren nog verder inkrimpen op het aantal te bouwen woningen. Ook wordt nauwkeuriger gekeken aan welke soort woningen behoefte is en op welke plekken in de stad. In plaats van de geplande 3500 nieuw te bouwen woningen zullen er tot het jaar 2020 nog maar 500 tot 1000 woningen bijkomen. Zo maakte de gemeente bekend.
De reden voor de verdere inkrimping is de vergrijzing van de Maastrichtse bevolking en de veranderende woningbehoefte van de bevolking van zowel Zuid-Limburg als haar hoofdstad. De gemeente heeft dit in kaart gebracht in een zogenaamde ‘woonprogrammering’, die tot doel heeft de aantrekkelijkheid van Maastricht te versterken als het gaat om wonen en ervoor te zorgen dat de juiste woningen op de juiste plekken worden gebouwd. Dit alles vindt in nauwe samenwerking plaats met de Provincie Limburg en 18 andere Zuid-Limburgse gemeenten in de regionale structuurvisie Wonen Zuid-Limburg.
Reeds in 2010 al schrapte de gemeente flink in het aantal te bouwen woningen tussen 2010 en 2014. Toen ging bijna driekwart van de destijds opgestelde woningplannen niet door, vooral in de wijken Malberg en Belverdere. Van de geplande circa 12.000 nieuw te bouwen woningen bleven er 4.000 over. Nu blijkt dat er nog minder woningen tot het jaar 2020 nodig zijn; van de geplande 3500 blijven er nog 500 tot 1000 over. Ook het type woningen is anders dan was voorzien. Er is tegenwoordig veel meer behoefte aan betaalbare kleinere woningen en ook verschuift de voorkeur steeds meer naar wonen in de luwte van de binnenstad. Zonder bijsturing ontstaat er volgens het gemeentebestuur een overschot aan bepaalde woningen.
Groene Loper
Concreet betekent dit dat de komende jaren er alleen nog nieuwe woningen worden gebouwd in de rustige stadsbuurten, zoals de Groene Loper en in het Sphinxkwartier. In woonbuurten aan de rand van de stad zal er een verdunning van het aanbod plaatsvinden, maar met een kwalitietsverbetering. Bij nieuwe bouwinitiatieven komt de focus meer te liggen op herbestemming en woningsplitsing voor specifieke doelgroepen zoals zorgvragers en studenten. Overigens is studentenhuisvesting niet meegenomen in de nieuwe plannen, hiervoor komt een aparte programmering.
Volgens wethouder van wonen Gerdo van Grootheest is de aanpassing van de woonprogrammering noodzakelijk: ,, Aan de ene kant betekent dit het schrappen van een aantal plannen. Dat is nodig om te voorkomen dat er overaanbod is en teveel van hetzelfde gebouwd wordt. Dit kan leiden tot leegstand en heeft gevolgen voor de leefbaarheid, maar ook voor de waarde van bijvoorbeeld je huis. Aan de andere kant is er een flinke vraag in Maastricht. Er is behoefte aan woningen in rustige buurten rond de stad en bijvoorbeeld goedkope huurwoningen en zorgwoningen. Daar liggen kansen. We moeten dus én overaanbod schrappen én zorgen voor de woningen waar behoefte aan is. Door dat te doen houden we onze stad aantrekkelijk”.
In januari en februari 2016 worden zowel de ontwerp-Structuurvisie Wonen Zuid-Limburg en de concept Woonprogrammering Maastricht gepresenteerd aan de bevolking en de gemeenteraad. Dat gebeurt via een stadsronde, een regionale raadsconferentie, een open-inloopbijeenkomst en spreekuur. In die bijeenkomsten zal de gemeente haar plannen toelichten en luisteren naar de reacties. In maart neemt de gemeenteraad dan een besluit over de woonprogrammering Maastricht. In juni 2016 wordt in de 18 Zuid-Limburgse gemeenteraden een besluit genomen over de Structuurvisie Wonen Zuid-Limburg.