‘Op papier ben ik 5 jaar in Nederland. Dat is toch hilarisch… ‘

Foto: Mathijs Hendriks

Marie van Vollenhoven en Shahib Sidow ontmoetten elkaar 10 jaar geleden in een café en werden direct ‘beste vrienden’. Maar achter hun vriendschap zit een bijzonder verhaal. En dat verhaal wordt verteld in een ongewoon project: een film waarin diverse kunstzinnige vormen samensmelten: performance, documentaire, mime, live tekenen en animaties.

Shahib (31) is een Somalische vluchteling die al 20 jaar in Nederland verblijft, maar nog steeds geen erkende status heeft. In de film ‘Papieren Land’  kijken we naar het leven van de vluchteling, de bureaucratische rompslomp en de emotionele achtbaan waar vele niet-Nederlanders in terecht komen als ze eenmaal hun vaak door oorlog en armoede geteisterde land ontvlucht zijn. De vriendschap tussen twee mensen, het verhaal van de vluchteling, die na 20 jaar nog steeds geen status heeft en de stille rol van de niet vluchteling is het perspectief van deze film. Wie draagt er schuld? Zijn wij dat, of zij? De overheid of simpelweg het leven? Vragen die de film stelt.

Crowdfunding

Op het ogenblik is Marie van Vollenhoven, samen met Shahib, en een team van professionele filmmakers en adviseurs, bezig met de opnamedagen en het maken van getekende animaties. Daarna volgen nog maanden van editing om voor het einde van het jaar de film in premiere te krijgen. Om dit te laten slagen is Marie van Vollenhoven bezig met een crowdfunding actie. Want hoewel ‘Papieren Land’ mede gefinancierd wordt door Kannunik Salden en het Universiteitsfonds Limburg is dit bedrag nog niet genoeg en wordt nog gezocht naar bijdrages door particulieren om onder meer de sound, apparatuur en crew te kunnen bekostigen. Meer informatie hierover is te vinden op https://www.voordekunst.nl/projecten/4394-papieren-land-1.

Screen Shot 2016-05-22 at 10-1.43.14 AM Screen Shot 2016-05-28 at 12.34.44 PM Screen Shot 2016-05-28 at 1.53.08 PM

(stills: Mathijs Hendriks)

Het verhaal van Shahib is in het kort gezegd een verhaal over een uitermate getalenteerde en creatieve jongen/man die door zijn traumatische verleden vaker in botsing kwam met de maatschappij. Enkele jaren geleden vond beeldend kunstenaar en theatermaakster Marie van Vollenhoven uit Maastricht het tijd worden dat zijn verhaal op papier kwam te staan. Dat resulteerde in het toneelstuk ‘Zwarte Humor’, verteld door Shahib en opgetekend door Marie, waarin Shaib de hoofdrol speelde. Het stuk werd enkele keren opgevoerd tijdens Theater van het Vat, maar dat was volgens Marie niet genoeg. Zij zag in het verhaal veel meer mogelijkheden. ,,Ja, ik moest daar iets mee doen dat verder reikte”, vertelt ze. ,,Via via kwam ik in contact met de documentairemaker Sergej Kreso. Na een aantal inspirerende gesprekken met deze ervaren maker, hebben Shahib en ik besloten om samen een film te maken. Uiteindelijk zette ook het filmproductie bedrijf VideoPower zijn schouders eronder en na hier en daar subsidies bijeen te hebben geschraapt konden we beginnen.”

Complexiteit

Marie van Vollenhoven zou Marie van Vollenhoven niet zijn als het alleen maar zou gaan om het maken van een film. Neen, Marie zoekt – met haar achtergrond als beeldend kunstenaar en theatermaaktster – altijd de complexiteit op. Omdat daarin de balans ligt, de harmonie waar ze in haar kunst altijd naar op zoek is. Het woord ‘makkelijk’ komt niet in haar vocabulaire voor. Daarom wordt ‘Papieren Land’ een bijzondere productie; een samensmelting van film, documentaire, animatie en live houtskooltekenen. Marie en Shahib spelen de hoofdrollen, waarin vooral Shahib zijn talenten als acteur kan etaleren, inclusief mimespel. ,,Shahib speelt zichzelf. Hij speelt als het ware zijn emoties. Ik heb een stille rol, min of meer als het geweten van Shahib en van ons bureaucratische systeem. Vandaar dat ik spierwit geschminkt ben. Als papier”, zegt Marie.

7aVQztZzS9clvFBD

Ze hoopt via de crowdfundingactie het laatste resterende bedrag bij elkaar te krijgen om het ‘Gesammtkunstwerk’ die vorm te geven die haar voor ogen staat. ,,Het moet een gelaagd beeld geven van de situaties waar vluchtelingen in ons land in terecht komen. Misschien kennen mensen maar weinig van deze verhalen van dichtbij en voelt het als een ver van je bed show, maar voor een vluchteling is dit de essentie van hun leven”, aldus Marie van Vollenhoven.